Pantelleria to największa z wysp w pobliżu Sycylii, leżąca jedynie 70 km od wybrzeża Afryki, bliżej niż od Sycylii (110). Nazywana bywa "czarną perłą Morza Śródziemnego": cała ta wyspa wynurzyła się z morza w wyniku wybuchu wulkanu. i wszędzie na wyspie znajdują się czarne, brunatno i rudoczarne kamienie, głazy i gleba pochodzenia wulkanicznego.
Nazwa Pantelleria pochodzi z arabskiego i znaczy "Córka wiatru", co jest prawdziwym symbolem wyspy, jako że silny wiatr, wiejący tu przez cały rok zmusił mieszkańców do podporządkowania swego życia, życia swych zwierząt i roślin wiatrowi.
Z bloków wulkanicznych buduje się tu od zarania ogrodzenia i mury dla ochrony pól i ogrodów, (często można spotkać pojedyncze drzewo lub kilka krzewów winorośli otoczone własnym grubym murem) oraz domostwa zwane dammuso - są to kwadratowe niskie domy z często bielonymi dochodzącymi do dwu metrów grubości ścianami z małymi oknami, oraz dachami tak ukształtowanymi, aby zbierały deszczówkę, jako że wody pitnej na wyspie nie ma wiele.
Dammusi występują na wyspie i w swej formie antycznej, i jako oryginalne domostwa w których mieszkańcy zamieszkują do dzisiaj, jak też jako odbudowane i zmodernizowane, lub też wybudowane współcześnie wygodne ośrodki turystyczne, które można wynająć na okres pobytu na wyspie.
Nabrzeżna droga ma 45 kilometrów, wybrzeże jest najczęściej skaliste, tworzy często bajeczne zatoki z czarnych poszarpanych skał o niezwykłych kształtach. O wulkanicznej aktywności terenu świadczy występowanie kilku gorących źródeł (o temperaturze od 45 do 90 stopni), źródeł pary, tworzących naturalna saunę, oraz przeciwnie - jaskinię zimna.
Jeden z najpiękniejszych zakątków wyspy to jezioro, zwane Zwierciadło Wenus (Specchio di Venere) - słone jezioro o spokojnej, krystalicznie czystej wodzie, w którym występują lecznicze gliny.